De Duitse ingenieur Wilhelm Koning In 1936 vond hij zelf werkzaam zijn in de kelder van het museum van Bagdad, Irak (meer precies Kuyut Rabbou'a) waarvan hij directeur was voor de functie oproep in rioleringen bij verschillende objecten gevonden in het oude geclassificeerde. Een van deze objecten is met name van belang omdat het leek te zijn in feite een galvanische generator , Een batterij kunnen genereren elektriciteit.
Extern het object verscheen als een vaas vrij hoog en lang, maar niet groter dan dat van een hand. De vaas is gemaakt van gele klei op de top en had een pet van asfalt, die zou gelden voor een koperen cilinder van 2,6 cm x9, die op hun beurt die een kleinere cilinder van ijzer. Wat ontketende in verwondering Koning en anderen, echter was het feit dat het vullen van de binnenste kamer van een licht zure oplossing, het object wordt geproduceerd die kunnen voeden een fakkel voor een paar minuten. Verscheidene geleerden hebben gebruikt verschillende stoffen om te zien welk effect die de stapel: het zoute water van koper sulfaat benzoquinone aan met azijn.
Hoewel de spanning die door de batterij, 1,5 volt, was zeer slecht en niet erg duurzaam, meerdere geleerden hebben gesuggereerd dat verschillende ponendone in serie of parallel mogelijk zou zijn geweest voor het gebruik van de geproduceerde energie voor diverse doeleinden, zoals verguldsel met technische meesters. Hoewel er geen resten zijn gevonden die aantonen dat dit soort werk, niet uitgesloten worden voor de tijd (Beschaving van de partijen II sec. BC) met behulp van deze techniek. Denk dat zelfs vandaag in dezelfde gebieden deze methode van verguldsel is nog steeds op grote schaal toegepast: het proces bestaat in hoofdzaak nell'immergere het object moet worden onderworpen aan de goudlaag in een oplossing van zouten van cyanide in goud vaas voldoende poreus, ondergedompeld in zijn tijd in een zoutoplossing. De oxidatie reactie wordt uitgevoerd door een stuk van zink gedompeld in de eerste oplossing en is aangesloten op het elektriciteitsnet. De zogenaamde g kan een ruw instrument voor verguldsel dan.
Dit alles werd bevestigd in 1938 de Universiteit van Pennsylvania, waar het zogeheten Bagdad batterijen zijn nog steeds blootgesteld. Aangezien deze schepen waren goed 2000 jaar men vraagt zich af hoe het mogelijk was de realisatie van dergelijke goederen en producten, behalve met de hulp van een ' begrip van buitenaardse oorsprong : Dit is de veronderstelling dat de voortgang van de aanhangers van ' archeologie Space .